احکام پزشکی بر اساس نظرات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی)
سوال: بعضى از افراد دچار ضايعات مغزى غير قابل درمان و برگشت مى‏شوند كه بر اثر آن، همه‌ی فعاليت‏هاى مغزى آنان از بين رفته و به حالت اغماى كامل فرو مى‏روند و همچنين فاقد تنفس و پاسخ به محرّكات نورى و فيزيكى مى‏شوند، در اين‌گونه موارد احتمال بازگشت فعاليت‏هاى مذكور به وضع طبيعى كاملاً از بين مى‏رود و ضربان خودكار قلب مريض باقى مى‏ماند كه موقّت است و به كمك دستگاه تنفس مصنوعى انجام مى‏گيرد و اين حالت به مدّت چند ساعت و يا حداكثر چند روز ادامه پيدا مى‏كند، وضعيت مزبور در علم پزشكى مرگ مغزى ناميده مى‏شود كه باعث فقدان و از دست رفتن هر نوع شعور و احساس و حركت‌هاى ارادى مى‏گردد و از طرفى بيمارانى وجود دارند كه نجات جان آنان منوط به استفاده از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى است، بنابراين آيا استفاده از اعضاى مبتلا به مرگ براى نجات جان بيماران ديگر جايز است؟

پاسخ: اگر استفاده از اعضاى بدن بيمارانى كه در سؤال توصيف شده‏اند، براى معالجه بيماران ديگر، باعث تسريع در مرگ و قطع حيات آنان شود، جايز نيست، در غير اين صورت اگر عمل مزبور با اذن قبلى وى صورت بگيرد و يا نجات نفس محترمى متوقف بر آن عضو مورد نياز باشد، اشكال ندارد

اجوبةالأستفتائات، سؤال 1292