به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه و به نقل از روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی، اولین وبینار مشترک دانشکده پرستاری و مامایی، بیمارستان مرکز طبی کودکان و دفتر نهاد مقام معظم رهبری دانشگاه علوم پزشکی تهران و انجمن حمایت از کودکان کار به مناسبت سی‌امین سالگرد تدوین پیمان‌نامه حقوق کودک با پیام مراقبت از حقوق، سلامت و کرامت کودکان روز یکشنبه 9 آذرماه 99 به‌صورت آنلاین و در سامانه اسکای روم نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه برگزار شد.
در بخشی از این جلسه، حجت‌الاسلام‌والمسلمین میر مجید سیدقریشی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه علوم پزشکی تهران شرط ورود به هر علمی را تعریف درست از موضوع آن علم دانست و گفت: کودک غنچه باغِ باغبان جهان است که هرروز شکفته می‌شود و روزی به گل خواهد نشست.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی با اشاره به نزول سوره علق بر نبی اکرم با تلاوت این سوره گفت: ما در دانشگاه از 5 آیه این سوره به یک آیه آن «خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» بسنده کردیم؛ یعنی کودک شما؛ پزشک، ماما، محقق و دانشمند ما این علق تبدیل‌شده به نوزاد و کودک را ماه‌ها و سال‌ها با تحقیق و تحلیل به مراقبت می‌نشیند تا از نیاز غذایی، بهداشت، نحوه آموزش، تکلم، شنوایی و تن و روان او سخن بگوید. این آموزش و نگهداری و تربیت حق و سهم کودک است. این سهم کودک از زندگی است؛ اما تمام حق او نیست. اگر به همین مقدار از حق کودک بسنده کنیم، حق او را ناقص ادا کرده‌ایم.
وی افزود: خداوند قبل از این‌که خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ بگوید از خلقت کودک و سیر تحول او حرف می‌زند و از مربی کودک سخن می‌گوید. با اسم خالق شروع کن و به اسم مربی‌اش شروع کن؛ یعنی این‌که اگر خواستی در نعمت و مخلوق و نقاشی زیبای من بنگرید و برای او حق و تکلیفی معین کنید، روز جهانی برای او بگیرید؛ اول مربی او را ببیند. ببینید جهان را درست می‌بینید؟ گاهی غلط و اشتباه دیدن ما همه تصمیم‌ها را غلط و اشتباه می‌کند. اول باید درست ببینیم چشممان را بازکنیم و چشم جهان‌بینمان باز شود. این‌ها که باز شد می‌توانیم آموزش را شروع کنیم.
وی اظهار داشت: خداوند در اولین صحبتش با پیامبر اکرام می‌فرماید آموزشت را با من شروع کن. این برای این است که چشمانمان به هستی باز شود و بیاموزیم که اولین اولویت و تحقیقمان چه کسی است؟ این حق نشان می‌دهد که قبل از این‌که به کودک بپردازیم، باید به کودک دار بپزداریم. قبل از این‌که به آفریده بپردازیم، باید به آفریننده مشغول باشیم.
وی در ادامه با قرائت یک بیت از مثنوی معنوی گفت: ای عاشق جریده بر عاشقان گزیده... بگذر ز آفریده بنگر در آفریدن؛ ببینید چطور بر روی یک سلول نقش‌آفرینی می‌کند؛ هر مرحله بهتر و بالاتر از مرحله قبل. تا می‌رسد دست شما به‌عنوان یک نوزاد و کودک و شما برای آن تولد می‌گیرید و حق‌وحقوق تعیین می‌کنید.
وی با طرح این سؤال که چرا باید اول کودک دار را ببینیم؟ گفت: خداوند می‌فرماید تو نطفه بودی خون شدی وانگه چنین موزون شدی... سوی من آ ای آدمی تا زینت نیکوتر کنم؛ علت این‌که اول باید کودک دار و مربی را ببینیم نه تربیت‌شده را؛ این جمله دوم مولانا است «سوی من آ ای آدمی تا زینت نیکوتر کنم» یعنی اگر می‌خواهید برای کودک حقی بنویسید این حق مسلم اوست که سوی من بیاید. بالاترین حق او، سعادت اوست. این است که نیکوتر شود. شما که نمی‌دانید این کودک از کجا آمده و از چه سرزمینی وارد این جهان شده است و عازم کدام سرزمین است. ما نمی‌دانیم او کیست و روحش چیست؟ مرغ باغ کدام ملکوت است؟ همه این‌ها را باید از کودک دار پرسید.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به روایتی از امیرالمونین گفت: رَحِمَ اللّهُ اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ وَفی أینَ وَ إلی أینَ؛ خداوند رحمت کند هر انسان دانایی را که بداند از کجاست در کجاست و به‌سوی کجاست؟ پزشک حکیم باید بداند این کودک از کجاست، در کجا و به‌سوی کجاست؟ او با دانستن این سه مرحله می‌تواند در مورد حق کودک صحبت کند والا حق کودک ضایع خواهد شد. دانشگاهی که کودک را می‌بیند باید اول کودک دار را ببیند. اول باید بداند او عازم کدام مقصد است. دانشگاه باید جهانبان را ببیند تا جهان‌شناسی او صائب باشد. اول سخن حق با ما این است که اول ادراک، بینش و دیدتان را اصلاح کنید. اول بدانید همه قانون‌ها دست چه کسی است بدون این یادگیری نمی‌توانید حق‌وحقوق بنویسید. بدون این یادگیری، یاددادن‌های شما اشتباه خواهد بود. حکیمی که با حق نشست می‌شود طبیب حکمت دیده؛ می‌شود شاگرد مسیح. دانشگاهی اگر به اسم رب شروع نکند به علم نمی‌رسد؛ به حقیقت نمی‌رسد به مجاز می‌رسد.
وی با ذکر آیه سوم «اقرا و رب الاکرم» گفت: او رب کریم است و کریمانه همه مراحل خلق این کودک و نیاز او را در اختیار قرار داده است. اگر رب است، مربی و مدبر و رحیم است، کریم هم هست؛ و موجودی را که می‌خواهد بپروراند می‌خواهد کریمانه بپروراند. مهم‌ترین کرامت انسان این است که ذلیل نشود. خداوند فرمود من هستم که بنی‌آدم را به کرامت نشاندم. در خشکی و دریا من می‌برم و من رزقش را به او می‌دهد و به همه هم برتری دادم. حالا شما باید حقوقی از کودک را در روز جهانی کودک بیان کنید که او را بالاتر از همه خلقت ببیند. باید طوری صحبت کنید در مورد حقش که او به بالاترین مرحله انسانی برسد.
وی با قرائت آیه‌ای در سوره اسرا گفت: خداوند می‌گوید یک روزی می‌رسد که همه‌تان را می‌گوییم بیایید و با مربی‌هایتان هم بیاید؛ با کسی که استاد تو بود و مربی تو بود. آن زمان است که انسان می‌بیند که کریمانه رفته است یا ذلیلانه!
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی گفت: خداوند در حدیث قدسی می‌فرمایند «من آن غنی‌ای هستم که همیشه بی‌نیاز هستم و هیچ‌وقت نیازمند نخواهم شد. تو از من اطاعت کن، از این مربی بزرگ عالم بپرس؛ تو را غنی‌ای قرار می‌دهم که هیچ‌وقت نیازمند نشوی.»
وی ادامه داد: مهم‌ترین حق کودک این است که به چنین جایگاهی از کرامت برسد؛ باید حقوق کودک را آن‌گونه تعریف کنیم که به‌جایی برسد که غنی و بی‌نیاز شود. اینجاست که حق کودک ادا خواهد شد. اگر بخواهیم در روز جهانی کودک حق کودک را صحبت کنیم اول باید از کودک دار اسم بیاوریم و سخن بگوییم. اول باید از مربی بپرسیم که برای چه او را آورده است و کجا می‌برد؟ برای چه می‌برد؟ نیازش چیست؟ چه چیزی باید در اختیارش قرار گیرد که کریمانه به منزلگه خودش برسد.
وی در پایان صحبت‌هایش با آرزوی سلامتی برای همه آرزوی سلامتی کرد و با اشاره به بلایی که جهانیان را مبتلا کرده است دعا کرد تا بلاها و ابتلاها موجب ترفیع و سعادتمندی بیشتر شود.