به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی تهران، ششمین جلسه از کارگاه «نقش تربیتی در خانواده و دانشگاه» ویژه ائمه جماعات دانشگاه علوم پزشکی تهران از ساعت 14 روز چهارشنبه 17 دیماه 99 به‌صورت مجازی و بر بستر اسکای روم دفتر نهاد برگزار شد.
در ابتدای جلسه حجت‌الاسلام ‌والمسلمین دکتر سید علیرضا تراشیون، مشاور امور خانواده با اشاره به نقش قضاوت در مشاوره گفت: در مشاوره نباید نقش قاضی را بازی کنیم، قضاوت ممنوع است، مگر برای راهنمایی. کلی گویی و قضاوت کلی بجای بررسی و سؤال پرسیدن از جوانب قضایا، موجب خرد کردن شخصیت انسانها و عمیق تر کردن مشکلات و بی اعتبار کردن مشاور می شود. ما قرار است رفتارها را اصلاح کنیم تا به تدریج موجب بازسازی شخصیت شود.
وی در ادامه با اشاره به مضرات انتقاد از مراجع، گفت: انتقاد، برش دهنده ارتباط است و کام انسان را تلخ می کند. البته گاهی ناچاریم در فرآیند ارائه راهکار، از مراجعه کننده انتقاد کنیم که قبل از این انتقاد باید نکات مثبتی از او بیان کنیم تا فضا تلطیف و انتقاد ما را مؤثر کند.
ایشان اظهار داشت: مراجعه کننده را طرد نکنیم و نگوییم دیگر کاری از دست بنده بر نمی آید؛ البته ارجاع دادن به فرد متخصص روانشناس یا متخصص، خوب است ولی به عنوان جزئی از فرآیند درمان معرفی کنیم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر تراشیون در ادامه گفت: بیان مشکلات مراجعه کنندگان به مشاور می تواند به مرور برای خود مشاور هم آسیب رسان باشد. مگر اینکه مشاور، اصول و مهارت های مشاوره را بیاموزد تا در افکارش شناور نشود و تمام زندگیش را فرا بگیرد. بلکه شناگر ماهری باشد تا بتواند افکار ذهنی خود را مدیریت کند. مشاور نباید همه وقت خود را برای مشاوره بگذارد، چون خودش آسیب می بیند، عملکرد او کاسته شده و قدرت تحلیل او کم می شود.
ایشان در ادامه تصریح کرد: به مسائل از زاویه نگاه مخاطب نگاه کنیم، نه از زاویه نگاه خودمان. نگاه یکسویه به زوایای زندگی افراد، کار مشاوره را به خطاهای بزرگ کشانده و زندگی مخاطبان را به قهقرا می برد.
ایشان اظهار داشت: تا زمانی که مراجعه کننده صحبت می کند، از ورود به بحث خودداری کنیم. این اصل، یکی از حقوق و قوانین مشاوره و بلکه جزو حقوق مخاطب محسوب می شود. برای همین است که بارها گفته شده نباید مشاوره را محدود به زمان خاصی کنیم و مخاطب را در بیان مشکلش محدود کنیم.
مشاور امور خانواده در ادامه گفت: در فرآیند مشاوره ممکن است مخاطب دچار بغض و سکوت شود و نتواند حرف خود را بزند و یا حتی گریه کند، در این حالت باید به او فرصت داد تا احساسات خود را تخلیه کرده و هیجانات خود را بیرون بریزد؛ این فرصت دادن، جزئی از مشاوره است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر تراشیون در پایان اظهار داشت: در فضای مشاوره لازم است گزارش نویسی هم داشته باشیم. این نکته هم حسن دارد و هم آسیب. حسنش این است که اگر جلسات با مخاطب، متعدد شود به یادآوری، نظم اطلاعات دریافت شده و راهکارهای ارائه شده کمک می کند. آسیب آن هم این است که مخاطب نگران شود برای او پرونده سازی کنیم و اطلاعاتی که از خودش می دهد روزی علیه خودش استفاده شود یا اسرار زندگی او به دست دیگران بیفتد. بنابراین در مشاوره توصیه شده که دنبال اطلاعات شخصی مخاطب نباشیم، بلکه هرچه مخاطب ما ناشناس تر باشد برای اعتمادسازی بهتر است. اگر هم مخاطب نسبت به نوشتن ما حساس شد، می توانیم در کل جلسه از نوشتن خودداری کنیم و بعد از خروج مخاطب، آنچه برای ارائه راه حل به او مفید است را یادداشت کنیم.